گروه اندیشه: عضو هیات علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه مازندران و استاد راهنمای تیم طراحی فضای آموزشی شرکت کننده در سی‌و‌ششمین دوره انجمن معماری جهانی گفت:  طراحی فضای آموزشی روستایی برای سیستان و بلوچستان برنده جایزه سی‌و‌ششمین دوره انجمن معماری جهانی شد.

       به گزارش پایگاه خبری فجر شمال، با مشارکت و راهنمایی دکتر محسن موسوی، عضو هیات علمی دانشکده هنر‌ و ‌معماری دانشگاه مازندران و دکتر محسن کافی عضو هیات علمی گروه فضای سبز و زیباسازی دانشگاه تهران، تیم طراحی فضای آموزشی روستایی برای سیستان و بلوچستان  برنده جایزه سی‌و‌ششمین دوره انجمن معماری جهانی World Architecture Awards  در هر دو بخش آراء داوران و آراء برگزیدگان مردمی شد.

محسن موسوی عضو هیات علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه مازندران و استاد راهنما تیم طراحی این فضای آموزشی در گفت و گو با پایگاه خبری فجر شمال گفت:  تیم طراحی فضای آموزشی متشکل از آقایان محسن خیرمند پاریزی دانشجوی دکترای معماری دانشگاه آزاد تهران غرب، سید محمدحسین رحمتی دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه مازندران و خانم ها فاطمه رنجبرزاده دانشجوی معماری دانشکده فنی و حرفه‌ای ولیعصر تهران و هانیه لطفی‌پور دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه فلورانس ایتالیا بود که آقای دکتر محسن کافی عضو هیات علمی گروه منابع طبیعیی دانشگاه تهران نیز به عنوان استاد راهنمای دوم همراه این تیم حضور داشتند.

وی در خصوص طراحی این اثر فاخر به  ایده‌ها و ارزش‌های طراحی آن پرداخت و گفت: کانسپت‌های اصلی طراحی را می‌توان در سه دسته‌بندی کلی پایداری محیطی و اقتصادی، طراحی محیطی پساکرونا و انعطاف‌پذیری طرح در شرایط بحرانی تقسیم کرد.

وی با اشاره به پایداری محیطی و اقتصادی  ادامه داد:  در طراحی این پروژه علاوه بر توجه به چالش‌های اقلیمی، فرهنگ‌سازی و آموزش مردم روستا برای رسیدن به یک الگوی ساخت کم هزینه و دوستدار طبیعت در نظر گرفته شده است. درحوزه پایداری اقتصادی در این طرح برای اشتغال‌زایی،کشت پایا و تولید کمپوست برای کمک به اقتصاد مردم روستا برنامه‌ریزی شده است.

موسوی تصریح کرد: در این طرح  هم چنین به موضوع رایحه درمانی و باغ‌شفابخش پرداخته شده است و در حوزه پایداری محیطی، به‌کارگیری سیستم‌های مرتبط با انرژی‌های پاک در دستور کار بوده است.

وی ادامه داد: بحث جلوگیری از ورود ذرات معلق و افزایش آسایش محیطی در نظر گرفته شده است. ضمن اینکه با توجه به بالا بودن رطوبت هوا در اقلیم مورد نظر که عاملی بر کاهش آسایش کاربران است و در راستای تبدیل چالش‌ها به فرصت، تکنولوژی تولید آب نیز در طراحی وارد شده است. در این طرح از نرم‌افزارهای مرتبط با آنالیز داده‌های آب‌وهوایی ایستگاه‌های هواشناسی و پیشنهاد‌های طراحی آن ها استفاده شده است.
 
عضو هیات علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه مازندران به مرحله دوم این طرح یعنی  طراحی محیطی پساکرونا پرداخت و خاطرنشان کرد: به عنوان چالش روز و حتی چالشی که در آینده شاید با آن، یا شبیه آن روبه‌رو باشیم به بحث طراحی پس از کرونا و بیماری‌های شبیه به آن پرداخته شده است.  طراحی‌های اجزا مختلف مثل دستگیره‌ها، میز، نیمکت و سایر اجزا با قابلیت ضدعفونی کردن با اشعه ماورابنفش و الکل در طرح استفاده شده است.

 موسوی انعطاف‌پذیری طرح در شرایط بحرانی را مرحله سوم این طرح دانست و تصریح کرد:  با توجه به سیل‌های اخیر و بعد از آن ورود گاندوها به روستاها و نیاز ذاتی منطقه به پناهگاه، این مهم نیز در طراحی در نظر گرفته شده است. این طرح قابلیت تبدیل شدن به پناهگاه با استفاده حداکثری از نور و انرژی خورشیدی و استفاده از مواد با خاصیت لومینسانس برای ذخیره نور و استفاده از آن در شب را دارد.

 وی در پایان تاکید کرد:  با توجه به پتانسیل تبدیل شدن به عنوان پناهگاه و قطع شدن آب، برق و گاز در زمان وقوع حوادث، این طرح می‌تواند پاسخ گوی نیازهای مردم باشد.

حمیدرضا گل محمدی تواندشتی
انتهای پیام