گروه قرآن و عترت: دویست و هشت قطعه داستانی در قرآن مجیدآمده، که بیان کننده قصه های فراوان از انبیاء، قوم ها و اتفاقات گذشته است.
به گزارش پایگاه خبری فجر شمال، با مطالعه در قرآن کریم، در می یابیم که قصه های فراوانی از انبیاء و قوم ها و اتفاقات گذشته در این کتاب آسمانی آمده است.
بنا بر پژوهش صورت پذیرفته ، 208 قطعه داستانی در قرآنی مجید آمده است که برخی
ادامه برخی دیگر و بعضی از آن ها نیز کامل و مستقل هستند و 63 سوره از 114 سوره قرآن کریم، حاوی قصه و حکایتی است و این به این معنی است که بیش از نیمی از سوره‌های قرآن، با هنر قصه پردازی به انتقال پیام خود
پرداخته‌اند.
غالب قصه‌های قرآنی ابتدا در سوره اعراف و پس از آن در سوره بقره آمده و سوره آل عمران در رتبه سوم قصه های قرانی قرارگرفته و بیشترین داستان‌های قرآنی درباره حضرت موسی و قوم بنی اسرائیل و
فرعونیان است. پس از آن، بالاترین آمار متعلق به داستان‌های حضرت ابراهیم
(ع) و داستان‌های حضرت عیسی (ع) و مادرش حضرت مریم (ع) است.
هیچ کدام از داستان‌های قرآنی براساس خیال پردازی یا شخصیت‌های فرضی
نیست و همه قصه‌های قرآن واقعیت داشته و در واقع، روایتی الهی از یک
رویداد حقیقی هستند.
بخشی از داستان‌های قرآن با پرسش تقدیری آغاز می شوند. این نوع پرسش، یکی از صنایع ادبی در فن داستان نویسی است که مخاطب را تشویق
می‌کند تا قصه را پی گیری کند; (طه/9 و ص/20). در این روش معمولا داستان
با این مقدمه آغاز می‌شود. «آیا این خبر را شنیده اید که …».
برخی از داستان‌های قرآنی با روش نوین چکیده نویسی آغاز می شود،
یعنی قبل از شروع متن اصلی داستان، در جملات کوتاهی چکیده و هدف اصلی
داستان می‌آید و پس از ایجاد آمادگی ذهنی، به اصل مطلب می‌پردازد. به عنوان
نمونه، به آیات 10 تا 20 سوره اعراف، داستان آفرینش مراجعه کنند.
گاهی از همین روش به صورت معکوس استفاده شده است، یعنی ابتدا داستان
اصلی آورده شده، سپس به بیان خلاصه و چکیده آن پرداخته شده است تا در جمع
بندی به خواننده کمک کند، (آل عمران/59) .
روش قرآن در بیان قصه‌های عاشقانه بسیار لطیف و عبرت انگیز است. در
قرآن کریم سعی شده است تا با مسایل عشقی به صورت نمادین و اشاره وار
برخورد شود و از ارایه جزییات یا به زبان آوردن صریح و زننده، خودداری شود.
با خواندن داستان یوسف و زلیخا، این نکته را در خواهید یافت.
یک نکته جالب در داستان‌های قرآنی، شکسته شدن حصار زمان است. گاهی
حتی یک داستان را در دل داستان دیگر آمده است، در حالی که در زمان های
مختلف رخ داده‌اند. این خصوصیت قرآن، باعث می‌گردد تا انسان با دقت و
موشکافی، تلاش در چیدن درست قطعات مختلف این داستان‌ها کرده و تمرکز بیشتری
پیداکند.
نکته زیبای دیگر در قصه‌های قرآنی، جایگاه خاص زنان و نقش
تعیین کننده و محوری آن ها در اغلب داستان‌های قرآنی است، (تحریم/ 10 ) و زنان در داستان‌های قرآنی، به وضوح معرفی می‌شوند و شخصیتی مستقل دارند.
قرآن در برخی از جاها که می‌خواهد الگویی عمومی و یا اندرزی
فراگیر را در داستان‌های خود مطرح کند، از کلمات عامی مانند مردی از خاندان
فرعون (مؤمن/28)، یا زن لوط و زن نوح (تحریم/10)، استفاده می‌کند.
خبرنگار پایگاه خبری فجر شمال
حمیدرضا گل محمدی تواندشتی
انتهای پیام