چاپ

گروه اقتصادی: مقایسه آماری اشتغال و درآمد، رفاه و فقر به همراه بررسی وضعیت آماری خط فقر در دولت های نهم و دهم با دولت های یازدهم و دوازدهم«بخش نخست».

به گزارش پایگاه خبری فجر شمال، دکترمعصومه حسین زاده، پژوهش گر اقتصادی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم و فنون بابل در یک یاداشت تحلیلی مقایسه آماری اشتغال و درآمد، رفاه و فقر به همراه بررسی وضعیت آماری خط فقر در دولت های نهم و دهم با دولت های یازدهم و دوازدهم به فرایند 16 ساله به همراه نگاهی اجمالی به وضعیت اقتصاد ایران در نیمه نخست سال 1400پرداخته است.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم و فنون بابل در بخش نخست این یاداشت تحلیلی آورده است: با سپری شدن چهار دولت گذشته، طی 16 سال اخیر، یک جمع بندی و مقایسه از وضعیت اشتغال, بیکاری, درآمد و فقر تا رسیدن به فقر مطلق در جامعه 85 میلیونی ایران و رسیدن به چشم‌انداز 20 ساله، تعریف شده اما حادث نشده توسط روسای دولت‌ها، این نیاز را برای نگارنده به وجود آورده است تا به میل خود و بنا به درخواست خوانندگان و آگاهان اقتصادی، این مطالعه و تحقیق را در قالب یک مقاله اقتصادی مختصر به رشته تحریر درآورد. باشد تا گوشه ای از معضلات اقتصادی کشور عنوان شود تا شاید اساتید فن و تصمیم‌سازان اقتصادی، اندکی هوشیارانه و علمی تصمیم بگیرند.

وی می افزاید: بنا به اظهارات سید شمس الدین حسینی، وزیر اقتصاد دولت دهم و بر اساس اظهارات ایشان در بهار 1395، دولت یازدهم نتوانسته است حتی نصف متوسط سالیانه، شغل خالص ایجاد شده در دولت های نهم و دهم شغل ایجاد کند و لذا نرخ بیکاری در دولت یازدهم رو به افزایش گذاشته بود. ایشان اظهار داشتند که به طور مثال، سالیانه تنها 14000 شغل خالص در دولت‌های نهم و دهم ایجاد کرده بودند و در مقابل، دولت یازدهم، سالیانه فقط 7000 شغل یا کمتر از این تعداد ایجاد کرد.

وی ادامه می دهد: در مقابل، دولت یازدهم اذعان داشت که عدم توفیق دولت یازدهم در کاهش نرخ بیکاری، نه به دلیل عدم توفیق دولت یازدهم در تولید شغل، بلکه ناشی از افزایش جمعیت فعال یا عبارتی افزایش عرضه نیروی کار بوده است. اما به گواهی آمار رسمی قابل دسترسی منتشره در مرکز آمار ایران (بهار 1396) خلاف این گفته مستفاد می شود. جمعیت فعال کشور (شاغلین و افراد جویای کار) در بهار 1384 و در آستانه شروع به کار دولت نهم به تعداد 21.600.000 میلیون نفر بوده است و این تعداد در زمان پایان کار دولت دهم در بهار 1392 و آغاز به کار در دولت یازدهم به رقم 24.800.000 میلیون نفر رسیده بود.

حسین زاده اظهار می کند: به عبارتی 3.200.000 میلیون نفر، سالانه در فاصله زمانی یاد شده در دولت های نهم و دهم به جمعیت فعال کشور افزوده شد که می بایست برای آن ها شغل ایجاد می شد. حال اگر فصل مشابه (بهار 1395) را در نظر بگیریم، جمعیت فعال کشور به 25.800.000 میلیون نفر رسید. یعنی رئیس جمهور روحانی، طی 3 سال از بهار 92 تا بهار 95 با یک میلیون نفر افزایش در جمعیت فعال در بازار کشور مواجه شد که ادعای افزایش در جمعیت فعال در دولت یازدهم در مقایسه با دولت‌های نهم و دهم از سوی دولتمردان دولت یازدهم، منطبق با آمار منتشره نیست و صحت ندارد.

این پژوهشگر توضیح می دهد: چرا که اگر طی سه سال فعالیت دولت یازدهم، یک میلیون نفر به جمعیت فعال کشور اضافه شده باشد، طی 8 سال فعالیت دولت نهم و دهم، می‌بایست 2.3 برابر این رقم به جمعیت فعال کشور اضافه می شد. اگر چه نمی‌توان به آمارهای اعلام شده به درستی اعتماد کرد اما می توان از طریق نمودار نرخ بیکاری، وضعیت معیشت مردم، نرخ تورم، مقایسه خط فقر و میزان جمعیت فعال و شاغل رسمی به حقایقی دست یافت.

حسین زاده خاطرنشان می کند: نرخ بیکاری در بهار سال 1384 و در آستانه فعالیت دولت نهم، برابر 11.9 درصد بود که در بهار 1392 و در آستانه اتمام فعالیت دولت دهم، به رقم 10.6 درصد کاهش یافت. به عبارتی، به رغم افزایش 3.2 میلیون نفری جمعیت فعال که در دوره فعالیت دولت نهم و دهم، روانه بازار کار شدند، نه تنها نرخ بیکاری افزایش نیافت، بلکه به میزان 1.3 واحد در مقیاس درصد نیز از آن کاسته شد.
ادامه دارد...

انتهای پیام