به گزارش پایگاه خبری فجر شمال،  هادی بیاتی عضو هیات علمی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مازندران، در یک یادداشت تحلیلی به مناسبت سالروز بعثت پیامبر اکرم(ص)، به تشریح این واقعه بزرگ و جایگاه ویژه آن پرداخت و آورد:   

 

«هُوَ الّذی بَعَثَ فِی اْلأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ»؛ «اوست خدایی که در میان جمعیت درس نخوانده، پیامبری را از خود آنان مبعوث کرد، تا آیات الهی را بر آنان بخواند و آنان را پاک سازد و کتاب و حکمت تعلیم دهد، هر چند پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند».(جمعه/ 2)

       سال‌روز بعثت پیامبر اکرم(ص)، روز بزرگی برای تاریخ و بشریت است. واقعه بعثت، جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ مسلمانان دارد. بعثت در حقیقت، نقطه آغازین اسلام است. دین اسلام که در سال‌های نخستین خود با پیروانی اندک و در شرایط سخت آغاز شد، بعدها در سراسر جهان انتشار یافت و دل‌های فراوانی را به سوی خود جذب کرد.
       این اتفاق بزرگ، در روز دوشنبه 27 رجب سال چهلم عام الفیل روی داد. در این روز، حضرت محمد(ص) عالی‌ترین مراحل کمال انسانی و عقلانی را در چهل سالگی پشت سر گذاشتند. در نیمه شبی که آرامشی روحانی وجودش را فراگرفته بود و جهان طبیعت نیز همراه او دست نیاز به سوی خالق یکتا گشوده بود، صحیفه‌ای نورانی در مقابل روح پاک و چشمان جستجوگر او گشوده شد. آن فرمان رسالت بود که از سوی حضرت احدیت صادر شده بود و با امر به « خواندن» بدو ابلاغ می‌شد.
        مطابق با نظر شیعه، بعثت پیامبر اسلام در 27 رجب سال چهلم عام الفیل(مطابق با سال 610 میلادی) و در چهل سالگی ایشان واقع شد. روایات دال بر این مطلب در منابع شیعه بسیار است، از جمله شیخ کلینی با سند خود از امام صادق(ع) روایت کرده است که فرمود: «روزه بیست و هفتم رجب را فراموش نکن، زیرا آن روزى است که محمد به نبوّت گماشته شد».
        اهل سنت مبعث را در 17 یا 18 یا 24 ماه رمضان و بعضى در 12 ربیع الاول می‌دانند. مطابق با آنچه در منابع آمده است، در حالی که پیامبر اکرم(ص) در غار حرا(کوه نور) در حوالی مکه معظمه به عبادت و نیایش می‌پرداخت، جبرییل بر وی نازل شد و بر وی آیاتی از قرآن مجید «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ» را به عنوان طلیعه نبوت نازل نمود. در این زمان هر قوم و قبیله‌اى با عقیده‌هاى مختلف خود زندگى می‌کردند و در حجاز و مکه آن روز بسیارى بت می‌پرستیدند؛ بت سنگى، فلزى، چوبى و گاهى از جنس خرما. دختران را زنده به گور می‌کردند. اکثر قبایل در حال جنگ و خونریزى بودند. دنیا غرق در گمراهى و ضلالت بود.
        امام علی‌(ع) در خطبه 89 نهج‌البلاغه در این زمینه می‌فرمایند: «أرسَلَهُ عَلی حِینِ فَترَهٍ مِنَ الرُّسُلِ و طُولِ هَجعَهٍ مِنَ الاُمَمِ و اعتِزامٍ مِنَ الفِتَنِ وَانتِشارٍ مِنَ الاُمُورِ و تَلَظٍّ مِنَ الحُرُوبِ و الدُّنیا کاسِفَهُ النُّورِ، ظاهِرَهُ الغُرورِ عَلی حِینِ اصفِرارٍ مِن وَرَقِها و إیاسٍ مِن ثَمَرِها؛ خداوند او را در زمانی فرستاد که روزگاری بود پیامبری برانگیخته نشده بود و مردم در خوابی طولانی به سر می‌بردند و فتنه‌ها بالا گرفته و کارها پریشان شده بود و آتش جنگ‌ها شعله می‌کشید و دنیا بی‌فروغ و پر از مکر و فریب گشته، برگ‌های درخت زندگی به زردی گراییده و از به بار نشستن آن قطع امید شده بود».
        بر این اساس، به فرمان خداوند، حضرت محمد(ص) مامور شد مردم را به سوی پروردگار خویش بخواند، پروردگاری که جهان و انسان را آفرید و آنچه را نمی‌دانست، به او آموخت. از این رو، پیامبر در راه اجرای رسالتش، سختی‌های بسیاری تحمل کرد و برای هدایت انسان‌ها و ابلاغ پیام توحید، بیش از طاقت خود تلاش می‌کرد، تا جایی که خدا در چند مورد به آن حضرت خطاب کرد: «لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَفْسَکَ أَلَّا یکُونُوا مُؤْمِنِینَ؛ گوئی می‌خواهی جان خود را از شدت اندوه از دست دهی بخاطر این‌که آنها ایمان نمى‌‏آورند»(شعراء/3).
       پیامبر(ص) سه سال پنهانى مردم را به خداى یکتا دعوت می‌فرمود، و پس از سه سال جبرییل آمد و عرض کرد: خداوند متعال امر فرموده که دعوت خویش را آشکار فرمایى و با نزول آیه: « فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکینَ؛ پس آنچه را بدان مأموری آشکار کن و از مشرکان روی برتاب»(حجر/ 94). سپس آن حضرت از کوه صفا بالا رفتند و مردم را انذار فرمودند و دعوت خود را علنى کردند.       
         بنابراین پیامبر اسلام(ص) مبعوث شدند تا کار ناتمام پیامبران پیشین را به کمال برسانند و برنامه کاملی برای انسان‌ها به ارمغان آورند. لذا بعثت رسول خدا(ص)، از نظر تاریخی، فقط یک بار و در چهارده قرن پیش رخ داده است، ولی این حادثه، برخلاف دیگر حوادث تاریخی و دیگر بعثت‌ها، یک حادثه تمام شده نیست، بلکه فرآیندی است که همواره دوام و جریان دارد.

http://fajreshomal.ir/fa/News/18247/سال‌روز-بعثت-پیامبر-اکرمص،-روز-بزرگی-برای-تاریخ-و-بشریت-است