به گزارش پایگاه خبری فجر شمال، به نقل از از روابط عمومی دانشگاه مازندران، به مناسبت فرا رسیدن هفته تربیت بدنی و ورزش، عضو هیات علمی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه مازندران در یادداشت تحلیلی، به بیان اهمیت ورزش، راهکارهای افزایش مشارکت ورزشی در بین آحاد جامعه و دلایل عمده عدم گسترش آن در کشورپرداخت:
کمیل دشتی رستمی، عضو هیات علمی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه مازندران در این یاداشت اورده است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
تن زنـده والا به ورزندگــی است. که ورزنـدگی مایه زندگــی است.
بـه ورزش‌گـرای و سرافـراز بـاش. که فرجام سستی سرافکندگی است.
تربیت بدنی و ورزش پدیده‌ای جهانی، تربیتی و منحصر به‌فرد است که رشد وجودی انسان در همه ابعاد جسمانی، روانی، عاطفی، اجتماعی و اخلاقی را موجب می‌شود. امروزه امر به ورزش، خود امر به‌معروف است و یکی از بهترین، کارآمدترین و جامع‌ترین راه‌های مقابله با ناهنجاری‌های فردی و اجتماعی است.
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO) فقر حرکتی پنجمین عامل مرگ و میر در دنیاست. در واقع افرادی که فعالیت بدنی منظمی دارند ٢6 تا ٣١٪ مرگ و میر کمتر و ٢٨ تا ٣٨٪ کمتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی عروقی قرار دارند.
بسیاری از کشورهای دنیا در تلاش هستند تا میزان مشارکت ورزشی (sport participation) مردم را افزایش دهند. متاسفانه در کشور ایران میزان مشارکت ورزشی نسبت به متوسط دنیا در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. حدود ١5 تا ٢٠ درصد از جمعیت کشور ما زندگی فعال دارند( active life) دارند. در حالی که در بعضی از کشورها نظیر دانمارک، سوئد و نروژ حدود 6٠ تا ٨٠٪ جمعیت زندگی فعال دارند. طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی زندگی فعال یعنی داشتن حداقل ١5٠ و حداکثر ٣٠٠ دقیقه فعالیت بدنی متوسط در طول هفته است. داشتن زندگی فعال می‌تواند اثرات مثبت فردی(همانند بهبود سلامتی، کاهش استرس و اضطراب‌های شغلی، افزایش اعتماد به نفس) و اجتماعی-اقتصادی(نظیر کاهش میزان بزهکاری، افزایش بهره وری و بهبود شاخص توسعه انسانی) را به همراه داشته باشد.
یکی از راهکارهای افزایش مشارکت ورزشی افراد می‌تواند توجه به ورزش همگانی در کنار ورزش قهرمانی باشد. ورزش همگانی به مجموعه فعالیت‌های ورزشی اطلاق می‌گردد که با هدف تامین شادابی، تندرستی و بهبود روابط اجتماعی انجام می‌گردد و حضور افراد در آن آگاهانه، داوطلبانه و مستمر باشد و با حداقل امکانات در سطح عموم قابلیت اجرا داشته باشد.
دلایل عمده عدم پیشرفت وگسترش ورزش همگانی در کشور عدم آگاهی عامه مردم از نقش مفید و سازنده تربیت بدنی و ورزش در زندگی انسان؛ فقدان نیروی انسانی متخصص و کارآمد از جمله مربیان و معلمان زبده و آگاه؛ توجه صرف به ورزش قهرمانی و مدال‌آوری در فدراسیون‌های ورزشی؛ فقدان فضاهای شهری مناسب جهت ورزشهایی مانند دوچرخه سواری ،پیاده‌روی؛ ناچیزبودن سهم هزینه ورزش همگانی در سبد هزینه‌های خانوار و مشارکت اندک زنان در ورزش به علت موانع ومشکلات است.
به نظر می‌رسد از طریق افزایش انگیزه و آگاهی مردم، حساس کردن اذهان عمومی در مورد اثرات فعالیت بدنی بر روی سلامت بر اساس یافته های علمی، نهادینه کردن فرهنگ ورزش همگانی و استفاده از تحارب کشورهای مختلف می‌توان ورزش همگانی را در جامعه توسعه و گسترش داد.
پایگاه خبری فجر شمال
حمیدرضا گل محمدی تواندشتی
پایان پیام